Last Summer Day

Και δεν ξέρω αν σκλήρυνα ή αν χάθηκα στον δρόμο. Ξέρω ότι ψάχνω αυτό το συναίσθημα που κάποτε έγραφε όλα ετούτα. Ίσως μεγαλώσαμε, ίσως χάθηκε όλη αυτή η χρυσή σκόνη που καθόταν επάνω στα όνειρα. Ίσως πάλι περνώντας ο καιρός και όσο αυτά μένουν όνειρα να χάνεται όλη η μαγεία τους. Ίσως, ίσως, ίσως… Λίγο τώρα σε καταλαβαίνω. Μπορεί να θέλεις να γεμίσεις σελίδες μα να σκέφτεσαι, ποιος τα γράφει τώρα όλα αυτά; Για τι, για ποιόν; Για’ σένα, για’ μένα, για τους άλλους, για κανέναν, για τίποτα.

Έφτιαξα μια λίστα που λες, για να ξεφύγουμε λίγο από αυτά τα ασυνάρτητα, με τα μέρη που πρέπει να δω μέχρι να προλάβω. Τον χρόνο φυσικά. Δυσκολεύτηκα πολύ να την περιορίσω σε είκοσι επιλογές. Μιλούσαμε συχνά για λίστες, θυμάμαι ακόμη που μου χρωστάς μια. Ας είναι.

Πέτρα, Ιορδανία
Τιμπουκτού, Μάλι
Νησί του Πάσχα, Χιλή
Η Νεκρόπολη της Γκίζα, Αίγυπτος
«Κόκκινη» πλατεία, Ρωσία
Ταζ Μαχάλ, Ινδία
H Βενετία και τα κανάλια της, Ιταλία
Μάτσου Πίτσου , Περού
Σινικό Τείχος, Κίνα
Μαρακές - Καζαμπλάνκα, Μαρόκο
Παταγονία, Αργεντινή
Μογγολία
Θιβέτ
Ιαπωνία

photography by Can Dagarslani


Με στεναχωρεί που υπάρχει τόση ομορφιά στον κόσμο και δεν θα προλάβω να την δω όλη. Να την περπατήσω, να την κολυμπήσω, να την μυρίσω, να την αγγίξω. Από το πιο μικρό χωριό μέχρι την μεγαλύτερη πόλη. Και υποσχέθηκα λοιπόν , σε λίγες μέρες που φεύγει ένας ακόμη χρόνος, να κάνω κάθε μήνα κάτι διαφορετικό (ναι, ναι άλλη μια λίστα, απλά αυτή τη φορά θα γεμίζει ανάποδα) γιατί ομορφιά δεν είναι μόνο τα μέρη και οι άνθρωποι αλλά και οι αίσθηση το βράδυ που ονειρευόμαστε με μάτια κλειστά ότι πέρασε μια μέρα και ζήσαμε κάτι νέο.