The halves

Μας έπνιξαν τα χρέη..χρεωμένοι στην φιλία, στην αγάπη, στην συντροφικότητα,

χρεωμένοι ως το κόκκαλο.

Όλα μισά και ανικανοποίητα.

Και η προσποίηση το πρώτο ψέμα εις εαυτόν.

Κλεφτές ματιές σε όσα ζητάμε, σε όσα φοβόμαστε να πούμε "έλα τώρα εδώ".."έρχομαι τώρα εκεί"..

Σε όσα δεν θέλουμε να παραδεχτούμε πως είναι αυτά που μας κάνουν να χαμογελάμε και να

ονειρευόμαστε.





Πόσο μαλάκες είμαστε...

Και οι λογαριασμοί να τρέχουν...

Coupling

Και όταν οι νύχτες θα γίνονται ασφυκτικές και θα ξαπλώνουν πάνω σου με τα ρούχα τους,εσύ να χαμογελάς....Να τους κάνεις χώρο να βολευτούν κι εκείνες στο κρεβάτι σου.

Οι νύχτες και οι αϋπνίες δεν ενοχλούν ποτέ.
Ψάχνουν απλά ένα κορμί να ξεκουράσουν την μοναξιά τους.






Αν δεν σου φτάσει η σπίθα στα μάτια για αναγνώριση,στον δεξί καρπό υπάρχει πλέον το κλειδί του φα.Ανεξίτηλο.

Hide..as always.

Μοιάζει με κρυφτό...και δεν ξέρω αν θέλω να τελειώσει με τον κλασσικό τρόπο..



Καλό βράδυ..όπου,όπως.