Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Exit

Χρόνος.
Υπάρχουν φορές που οι καταστάσεις τον κάνουν να μοιάζει ατέλειωτος και αδίστακτος.
Ο εχθρός μας είναι ο χρόνος.
Χρόνος.
Η ανάγκη και η προσμονή για κάτι που δεν ήρθε ποτέ τον κάνει να μειώνεται,να μικραίνει,να εκμηδενίζεται.
Ο χρόνος είναι σύμμαχος.
Μπορεί να μην ταξιδέψαμε ποτέ μαζί σε χρόνο πραγματικό,να μην χτύπησαν οι φωνές μας.
Ίσως όλα αυτά να ήταν χαζά όνειρα ενός ταξιδευτή στον χρόνο με κλειστά μάτια
και υγρές ανάσες σε καλοκαιρινά σεντόνια.
Ίσως το "θα εξαφανιστώ" κάποιος να το μετέφρασε σε "θα είμαι εδώ πάντα".
Μην πιστεύεις στο διαφορετικό νόημα των λέξεων,μην επαναπαύεσαι σε αυτές.
Τις αλήθειες τις λένε τα ακροδάχτυλα και τα μάτια.
Κι εγώ ούτε άγγιξα,
ούτε είδα ποτέ.
Σε αυτό που κάποιος ονόμασε ζωή είναι λίγες οι φορές που η αναπνοή κόβεται απότομα και επανέρχεται έτσι που νιώθεις μια ακόμη γέννηση.
Είναι περισσότερες οι φορές που ζεις ακαριαίους θανάτους.
Ένας χρόνος και κάτι μήνες στην εντατική. Όλες οι αισθήσεις σε λειτουργία μα σε καταστολή.
Δεν υπάρχουν εξηγήσεις, δεν υπάρχουν απαντήσεις δεν υπήρξε τίποτα.
Μείον μια ώρα στο εικοσιτετράωρο.
Συν εφτά νότες,
ένα πεντάγραμμο,
δυο κλειδιά.
Τίποτα που να μαρτυρά πως κάποτε υπήρξε κάποιος που σου άλλαξε ολοκληρωτικά την ζωή και δεν υπήρξε ποτέ.
Every exit is an entrance somewhere else.
Adios


Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Share

Nα μοιραζόμαστε αυτή την κόλαση μαζί..

μαζί..


rescuing the wounded