Επώνυμος ανώνυμος

Κάποτε κάποιος της είχε πεί πως απ'ολους τους ανθρώπους,απο οποιαδήποτε συναναστοφή κάνουμε στη ζωή μας πάντα "παίρνουμε" και κάτι..Της το είχε μεταφράσει σαν το πιο απλό χαμόγελο μέχρι το πιο δυνατό μάθημα ζωής..
Αυτό τον καιρό αναρωτιέται αν υπάρχει κάποιο κουμπί να το πατήσει και να εξαφανιστούν μνήμες και θύμισες..Όχι...δεν παίρνουμε πάντα "κάτι"...Παίρνουμε και τίποτα..απολύτως τίποτα..Και αναρωτιέται για ποίους λόγους να θυμάται το τίποτα?Έναν επώνυμο ανώνυμο..Έναν άνθρωπο χωρίς βλέμμα..Τι να τον κάνει τον παράδεισο όταν ο Πανάγαθος έχει κόψει το νερό?
Περίεργα πράγματα...Χρόνια πολλά..