Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Walking another sleepless dream..

It looked like you were under fire

and all the love was never true


The moment we refused to fight


it seemed  that I was never right


Walking another sleepless dream


And everything I leave behind....





Pequeños pies rojos




I leave for you


και είσαι εδώ..

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

I'll forever blowing bubbles...

Ήταν Μάιος θυμάμαι...and always will be...





and the music...it sounds like a bad joke..

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

What Do Your Dreams Smell Like

Πόσο διαφορετικά μπορεί να μοιάζουν όλα όταν μετά απο χρόνια βρίσκεσαι σε ένα τόσο γνώριμο μέρος..

Μπορέι το φως να είναι σβηστό αλλά ξέρεις την κάθε σπιθαμή του χώρου..Νιώθεις την μυρωδιά του δωματίου, το γνώριμο αεράκι απο το παράθυρο, την θάλασσα που ακούγεται στο βάθος και την αλμύρα της στον αέρα.

Όλα μοιάζουν παιδικά..Οι εικόνες στους τοίχους, το φωτάκι στην πρίζα, το γραφείο, τα βιβλία, το κρεββάτι που είναι μονό.. Εδώ μέσα έκλεινες τα μάτια σου και έκανες τα πρώτα σου όνειρα..εδώ μέσα άνοιγες τα μάτια σου και συνέχιζες να ονειρεύεσαι..




Και είναι όμορφο έχοντας περάσει σχεδόν μια δεκατία μακρία απο αυτούς τους τοίχους να τους νιώθεις τώρα παράθυρα ορθάνοιχτα, να έρχεσαι εδώ και να ονειρεύεσαι ξανά..Να χαμόγελας όταν σκέφτεσαι οτι όσα απλά ήθελες να κάνεις τα περισσότερα αυτών έχουν ήδη πραγματοποιηθεί ξεκινώντας απο εδώ..

Και να θέλεις ξανά να σε πάρει ο ύπνος με το ακούστικο στο αυτί να μοιράζεσαι αυτά τα όνειρα με την άλλη γραμμή..

Yeah..i am a dreamer..i'm a dreamer...and dreamers cannot be killed...no..

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Put The Blame On Me

Έγινες και εσύ σημείο του καιρού. Ημέρα συννεφιάς και υγρασίας σε ένα δρόμο γεμάτο χιλιόμετρα, που πηγαίνει όπισθεν. Γεμάτος φώτα αυτοκινήτων στην ομίχλη και μια Άνοιξη να έρχεται.. Ημέρα ακίνητη, που όλα περνάνε τυφώνας γύρω της και εκείνη στο νεκρό σημείο. Πως νιώθεις όταν στην λυπη είναι όλοι μέσα σου και στην χαρά ελάχιστοι? Πως νιώθεις όταν ξυπνάς σε ένα όνειρο που δεν σε αφήνει να ζήσεις την πραγματικότητα του ύπνου σου?





We will always have Berlin. Ονειρεύομαι δυνατά...