Υπάρχουν κάποιες φορές στη ζωή μας που καλύπτονται με το πέπλο του μυστηρίου..κι αυτό είναι που τους δίνει έναυσμα για να εξελιχθούν σε μοναδικές και ίσως ανεπανάληπτες...Όπως όλες όμως είναι "στιγμές" που κάποιες τελειώνουν ομαλά..και κάποιες εντελώς απροσδόκητα...Αυτές της πρώτης περίπτωσης απλά τις δέχεσαι..αυτές τις δεύτερης είναι που προσπαθήσεις να βγάλεις το πέπλο του μυστηρίου που τις κάλυπτε και ψάχνεις να βρείς κάτι για να τις βγάλει απο την σφάιρα του φανταστικού και να τις βάλει στην πραγματικότητα..ίσως και για να περάσουν στην αιώνιοτητα...ίσως..
Τί κάνεις όμως σε αυτές τις στιγμές όταν βρείς τα μέσα...?Τα χρησιμοποιείς ή αρκεί η ικανοποίηση οτι βρήκες κάτι που υποδηλώνει πως αυτές οι στιγμές κάποτε υπήρξαν...?
Προσωπικά κρατώ τη ικανοποίηση της απόδειξης χαμογελώντας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα μου αρκούσε για να επιβιώνω στο δικό μου κόσμο που δεν είναι για κανέναν άλλο άνθρωπο ορατός...
Καλό σας απόγευμα
Mήπως μιλάτε για εξιλέωση....?
ΑπάντησηΔιαγραφήMasterpcm αυτό έκανα κι εγώ...χαμογέλασα.. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήAlithine ναι..μα ήρθε και αυτή :-)