Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

El sueno...

Βαρέθηκα...Βαρέθηκα έναν ζωντανό νεκρό..βαρέθηκα να σε ψάχνω παντού..βαρέθηκα να μην είσαι πουθενά..βαρέθηκα την αναμονή..βαρέθηκα τις νύχτες αυπνίας..βαρέθηκα να κρατάω το μαξιλάρι σου σφιχτά..βαρέθηκα να μιλάω με τα πράγματά σου...βαρέθηκα να περιμένω να σου δώσω αυτό που σου έχω πάρει..θα μείνει πάντα καταχωνιασμένο στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου..εκεί που το έβαλα την νύχτα που δεν ήρθες..τη νύχτα που σε περίμενα..μ'ακόυς??Σε περίμενα....βαρέθηκα να σκέφτομαι ένα ψέμα..μια απάτη..έναν δειλό..έναν άνανδρο..έναν που ήξερε μόνο λόγια...βαρέθηκα να είσαι αόριστος...βαρέθηκα να είσαι ένας και όχι εκείνος...βαρέθηκα να πρέπει να είμαι καθώς πρέπει ακόμα και με τη σκέψη σου..βαρέθηκα...βαρέθηκα να φέρομαι ακόμα και σ'αυτην έτσι..δεν αξίζει ούτε στη σκέψη σου η έννοια μου..βαρέθηκα να κοιτάζω τις σελίδες σου...βαρέθηκα να σε δικαιολογώ...βαρέθηκα να σε συγχωρώ...βαρέθηκα να σκέφτομαι την κάθε μου κίνηση δυο φορές μήπως εσύ "το πάρεις αλλιώς.."..βαρέθηκα τη σκέψη σου..
Μ'ακούς...?
Βαρέθηκα...σιχάθηκα...απογοητεύτηκα....και όχι δεν υπάρχουν δικαιολογίες....είσαι ό,τι είσαι και είμαι αυτό που είμαι..και ό,τι είσαι χωράει σε μια σακούλα που σήμερα μπήκε στο πατάρι..Βαρέθηκα μ'ακούς...?Μην γυρίσεις..μην με ψάξεις..βαρέθηκα και ηρέμησα..Σβήνω και ηρεμώ..διαγράφω και ξαναγεννιέμαι...Βαρέθηκα και τα τραγούδια σου..και τον ήχο της φωνής σου να χτυπάει μέσα στ'αυτιά μου..βαρέθηκα το κανάλι που σε θυμίζει..το διέγραψα κι αυτό απο τη μνήμη του χαζοκουτιού..Και το περίεργο σ'αυτη τη διαγραφή είναι πως κάθε φορά που διαγράφω και κάτι δικό σου το νιώθω να φεύγει απο μέσα μου και ξελαφρώνω..Βαρέθηκα να περνάω περισσότερο χρόνο μαζί σου και λιγότερο μαζί μου...Βαρέθηκα..Βαρέθηκα να αναρωτιέμαι με το ύφος του χαζού..Ακόμη κι αυτό που σε αφορά..βαρέθηκα να το γράφω...βαρέθηκα να ψάχνω να βρω κόσμιες λέξεις να το ντύσω...δεν με απασχολεί..αυτό είμαι....δεν με βρήκες ποτέ όμως...σε πλησίασα πολύ και φοβήθηκες...και δείλιασες..δείλιασες απο την δική σου επιδίωξη..Βαρέθηκα..και κάθε φορά που το ξεστομίζω φεύγεις απο μέσα μου..κομμάτι κομμάτι....Βαρέθηκα να πέφτεις σιγά σιγά..βαρέθηκα και σ'έριξα μονομιάς...
Άνθρωπος ρε...είμαι άνθρωπος!


Σε βαρέθηκα...


Andando en las arenas
yo decidí dejarte.

Pisaba un barro oscuro
que temblaba,
y hundiéndome y saliendo
decidí que salieras
de mí, que me pesabas
como piedra cortante,
y elaboré tu pérdida
paso a paso:
cortarte las raíces,
soltarte sola al viento.
P.Neruda

4 σχόλια:

  1. O δειλός πονά περισσότερο, ακόμα και από τις μνήμες του γενναίου.
    Καλημέρα πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όταν μπει ένας άνθρωπος στο ζωή μας , ο εγκέφαλός μας τον καλωσορίζει διαμορφώνοντας ένα μέρος του ειδικά γι αυτόν .... καινούριες συνάψεις δημιουργούνται και μπλέκουν , και εκεί μέσα , σε κείνο τον άγνωστο κόσμο , το συναίσθημα και οι εμπειρίες μετατρέπονται σε ύλη ..... έτσι , όταν ο άλλος κάποια στιγμή φεύγει , κατά κάποιο τρόπο μας αφήνει με κάτι που του ανήκει ... ένα μικρό κομματάκι ύλης που επιμένει να μας τυραννάει όσο εμείς το ταίζουμε .... τρέφεται με αναμνήσεις , με το κοίταγμα φωτογραφιών , αγαπημένων δώρων ... τρέφεται ακούγοντας τραγούδια που μοιραστήκαμε ... τρέφεται με οτιδήποτε τον θυμίζει .

    Είναι αποκλειστική μας ευθύνη το πόσο θα τραβήξει αυτό ... για κάποιους μια ζωή δεν φτάνει .. άλλοι το λένε αυτό αγάπη που βάστηξε στο χρόνο , άλλοι ψυχική αυτοκτονία .

    Σε κάποιο άλλο επίπεδο ακόμη και ο έρωτας είναι μέρος των μαθημάτων που μάλλον θα πρέπει να πάρουμε για να πάμε παρακάτω .... θα ουρλιάξουμε χίλια "βαρέθηκα" , θα δώσουμε μάχες με την εξάρτηση και τον εγωισμό μας για να κερδηθεί τελικά η γαλήνη της αυτοεκτίμησης και του αυτοσεβασμού .

    Τι εύκολα που είναι όλα στα λόγια ε ? :)

    Μια υπέροχη μέρα θα σου ευχηθώ !!! Όμορφο και γεμάτο συναίσθημα το ψηφιακό σου τετράδιο !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. gia na varetheis simainei oti to ezises...kai eixe kai auto to skopo tou..eixe thn aksia tou..opoia kai an itan auti..kratas oti thes kai proxwras..ola ta mathimata mas xreiazontai..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ χνόυδι..δεν θα το μάθουμε ποτέ όμως χνόυδι μου..όχι μόνο αν πονά..αλλά και το αν ένιωσε ποτέ κάτι αληθινό..την καλησπέρα μου!

    @ kryos..είναι τόσο ζεστά αυτά που γράφεται που μαλακώνουν τους πόνους..αλλάξτε όνομα..δεν είστε κρύος!Σας ευχαριστώ :-)

    @Alithinos..το έζησα και με το παραπάνω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή