Στη μια φτερούγα μου έγραψα ότι φταις.
Στην άλλη όμως, που δεν την έχει διαβάσει μέχρι σήμερα κανείς, γράφει ότι εγώ φοβήθηκα, εγώ έκανα πίσω, εγώ τρελάθηκα, γιατί πίσω από τα μάτια μου κρυφά σε περιμένω -ερώτηση είναι αυτό ή διαπίστωση;
Το ζαλισμένο αίμα μπλόκαρε τις αρτηρίες, χρόνια μετά χρόνια πριν, όλα ένας στρόβιλος μια μάσκα θεάτρου που γελάει και κλαίει ταυτόχρονα, το κοινό χειροκροτεί μόνο στην πτώση του ακροβάτη, κύριε διευθυντά του τσίρκου μπορώ ν αλλάξω νούμερο διεύθυνση δέρμα;
Νευρικό βάδισμα από την μιαν άκρη ως την άλλη γιατί είναι και μέρες είναι και νύχτες που βγαίνεις από το σώμα σου και επισκέπτεσαι ταπεινά ή και άγρια κάθε σου ναρκωμένη επιθυμία.
Οι μικρές σιωπές της κάθε μέρας σκεπάζουν με σκόνη τα αισθήματα.
Τα αγάλματα της επιθυμίας θρυμματίζονται αχάιδευτα κάθε στιγμή που κοντά σου δεν. Το σπίτι γεμίζει καπνούς, δεν είναι τα τσιγάρα, δεν είναι οι ζωές μας, τι καίγεται λοιπόν τόσα χρόνια κι ακόμα είναι άκαυτο; Μη μου ζητήσεις χρόνο, δεν έχω. Μη μου ζητήσεις εξηγήσεις… έχω.
Αν δεν μ'αγαπάς λοιπόν,θα σε τιμωρήσω με την απουσία μου..θα συνεχίσεις να ζεις σαν νομάς των συναισθημάτων, κι όταν τα πόδια σου κουραστούν και θέλουν να βρουν το δρόμο για το σπίτι,εγώ θα έχω αποσύρει όλα τα χαλικάκια για να μην βρεις την επιστροφή.Σε καταριέμαι να βασιλέψεις στο εφήμερο,να αθροίζεις στιγμές και όχι χρόνια.Να πεθάνεις 55 στιγμών ή 70 ή 100.
Έτσι είναι η εξίσωση των σχέσεων παιδί μου..ατελής.
http://www.mikri-arktos.gr/ekdoseis/book012/
Αψογο!!! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή