Click...

Κάπως έτσι άρχισαν όλα...

Με εικόνες..

με φως και στιγμές που ταξιδεύουν το μυαλό και τη μνήμη και δίνουν τροφή σε ελπίδα και όνειρα..
Με εικόνες που φωνάζουν στη σιωπή, δεν έχουν όρια και κανόνες..Κοιτούν τη θλίψη κατάματα και της λένε χαζομάρες για να αλλάξουν σχήμα τα χείλη της..

Σφίγγουν την απόγνωση και γαργαλάνε την μελαγχολία..Αγκαλιάζουν το άγνωστο και ξαπλώνουν την απορία σε μια θάλασσα..και έρχεσαι στην εποχή της αθωότητας τότε που χαρά σου έδιναν οι καραμέλες, τα κουτάκια με την μουσική,τα χρώματα..

Και γίνεσαι μέρος της εικόνας..παραμερίζεις με τις γροθιές τα δέντρα και χάνεσαι στο ξέφωτο..ελεύθερος...