Fantasy..

Kι όταν έρχεται τα βλέπεις όλα διαφορετικά...Δεν υπάρχει χρόνος,δεν υπάρχει μέρος.Υπάρχουν μονο στιγμές που δεν χορταίνεις με τίποτα.Και μέσα σ'εκείνες τις στιγμές η φαντασία που έχεις μεγαλώνει..καλύπτει την καθημερινότητα σου και μεγαλώνει μαζί σου..φουσκώνει,σε γεμίζει γίνεται ο ουρανός,η στεριά,ο αέρας, η ηδονή σου.Την ζητάς συνέχεια και δεν τη χορταίνεις καθόλου..Και πάντα υπάρχει κάποιος να γεμίζει με κάρβουνα το μαγκάλι της..να φυσάει απαλά τον αέρα του μέσα της και εκείνη να φουντώνει και με την ίδια άνεση να ρίχνει νερό όταν εκείνη είναι σε έξαψη και να σβήνει κάποια απο τα μέτωπά της..Μα όχι όλη..Την σκαλίζει,την ανακατεύει της υπόσχεται ελευθερία στο ανέβασμα της μα εκείνη όσο δυναμώνει όσο καταφέρνει και υψωνεται χτυπα με δυναμη σε ντουβαρι..Πώς γίναν έτσι οι άνθρωποι?Πώς γίναν ευκολόπιστοι?Πως γίναν αναίσθητοι?Πως γίναν άνανδροι?Που την βρήκαν τόση σιγουριά και αυτοπέποιθηση?Με ποιό δικαίωμα σακατέυουν όνειρα?Με ποιό δικαίωμα τα πλάθουν και τα χαλάνε?