Aναστεναγμός

Eίναι όμορφο το ψέμα...

Νύχτες

"Αφαίρεσε τη νύχτα από τα μάτια σου,

πως να παλέψω μόνος με τους δυο σας ; "

p.s Και δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει σου λέω, που η ώρα είναι περασμένες 2 και το πρωί θα με περιμένει δουλειά στο γραφείο.
Δεν με νοιάζει, γιατί οι έρωτες ζούνε στις νύχτες.Γιατί οι νύχτες δεν υπάρχουν χωρίς έρωτες.

Insomnia

Είναι η ζέστη και οι έρωτες που μας πανε μέχρι το ξημέρωμα. 

Που ξημερωνεις το βλέμμα σου;

Όνειρ-A

Και όλα αυτά τα όνειρα που κάναμε τα βράδια,

 που να πήγαν;

Κέρματ-A

"Τώρα κλωτσάω φύλλα. 

Και σε περιμένω το βράδυ. 

Θα ξανάρθεις με τη Σμύρνη σου καμένη 

και θα ξαναπροσφυγέψεις μπροστά από τον καθρέφτη,
χτενίζοντας την κάπνα από τα μαλλιά σου.
Ξέρεις τι θα 'θελα να σου πω? 

Πως ό,τι σου αρέσει, 

ό,τι αγαπάς, 

θα μπορούσα να είμαι 

εγώ.
Απλά,
δεν πρόλαβα να γίνω.....

Πως όσα σου έχουν πει διάφοροι

ότι μπορούν να κάνουν για σένα, 

τα μπορώ κι εγώ. 

Απλά 

δεν τα σκέφτηκα πρώτος.

 Πως όποτε με περίμενες κι αργούσα,

κλωτσούσα φύλλα. 

Και σ'αγαπούσα, ξερά και κίτρινα..."

Χ-Aνομαι

"Είμαστε ξανά φυσαλίδες, δεν είμαστε; 

Ξανά ερωτευμένοι. 

Μόνοι ξανά.

 Δεν θα επιμείνω, χάνουμε τον προορισμό, έτσι δεν είναι; 

Αποκτάμε φτερά και στην προσπάθεια να πετάξουμε συνθλίβονται."

 Άσε με να σου μιλήσω για το πόσο...

 Ps. You can't sleep? Me either. Let's can't sleep together.

Συν-Aίσθημα

"Πάσχω από την αδιανόητη εμμονή να νιώσω την έλλειψη σου λες και κάποια στιγμή ήσουν πραγματικά δικός μου..."

ps Εγκλώβισες μέσα μου αμέτρητο συναίσθημα...Τόσο που με τον πιο μικρό, ηλίθιο και ασήμαντο λόγο βρίσκει αφορμή να εμφανίζεται.

χ-Aος

Είναι μέρες πια που τσακώνομαι με την σιωπή σου.

Οι κραυγές της είναι τόσο έντονες που καλύπτουν οποιοδήποτε άλλο ήχο στο χώρο.

Την κοιτώ και περιμένω να σταματήσει. Της πιάνω τα χέρια , δεν συμβαίνει τίποτα.

Συνεχίζει να με κοιτάζει με το γνωστό βλέμμα. Δεν συμβαίνει τίποτα.

Δεν μπορώ να της φωναξω. Είναι η σιωπή σου που μιλάει περισσοτερο απο τα λόγια μου.

Κι είναι φορές που την βρίσκω να καταλαγιαζει, ξαπλωμένη στο πάτωμα ,βολεμενη στο κρύο μάρμαρο.

Ανοιχτό παράθυρο,νύχτα.

Περασμένες τρεις.

Τα φώτα της εκκλησίας είναι σβηστα και στο ψηλό κυπαρισσι ότι έχουν αρχίσει να ακούγονται τα πουλιά.

Ελα,δεν χρειάζεσαι πανωφορι είναι ακομη δροσερός ο αέρας έξω. Ελα. Θα κατεβουμε το δρόμο και θα βγούμε στην θάλασσα.

Δεν εχει κόσμο τούτη η ώρα. Οι ψαράδες δεν έχουν γυρίσει ακομη και το φεγγάρι δεν γεμίζει.

Ελα, έχω βρει μια βάρκα. Δεν εχει κουπιά.

Θα την πάρουν οι σιωπές στα ανοιχτά. Ελα. Ελα κι όπου βγάλει.

ps. Για ένα ντο της φωνής σου, χάριζα όλα μου τα καλοκαίρια.

Κάστρ- A

Στις μέρες που μυρίζουν θάλασσα, ντύσου παιδί κι έλα να παίξουμε στην άμμο.

Τι κι αν τα κάστρα τα γκρεμίσει το νερό, θα μείνει η ανάμνηση οτι τα έφτιαξαν τα χέρια μας. Ο,τι ακουμπούσα τα δάχτυλά σου όταν στηρίζαμε τα θεμέλια..

Βουτιές χωρίς οξυγόνο, να γεμίσουμε νερό, να γίνουμε η θάλασσα και να κρατήσουμε τα κάστρα μέσα μας χωρίς τείχη και αλυσίδες με πόρτες ανοιχτές..

A-λεξίπτωτο

Άσε την βεβαιότητα και πέσε χωρίς αλεξίπτωτο.
Σίγουρος είναι μόνο ο θάνατος,
αλλά αν δεν πεθάνεις έστω μια φορά από αγάπη,
ανυπομονησία, αβεβαιότητα, θυμό, έρωτα, νοσταλγία...
τι νόημα έχει ένας συμβατικός θάνατος μου λες ;

Μην αναρωτιέσαι...
αν έχεις πεθάνει έτσι έστω και μια φορά,
δεν το σκέφτεσαι..πηδάς.

Χίλιοι τέτοιοι θάνατοι για μια ζωή.

A-γκαλιά

A-υπνία

Στα βράδια της Αττικής κάθε Τετάρτη έχει πανσέληνο. Οι πικροδάφνες λούζονται από το φως της και από τα ηχεία του σταθμού ακούγεται μελωδία πιάνου..Είναι τόσο περίεργη η αίσθηση που νομίζεις πως δεν είσαι στην Αθήνα, δεν ζεις αυτή την εποχή..  Και είναι αυτή η γλυκιά ζέστη σε συνδυασμό με το ελαφρύ ιδρωμένο αεράκι που φυσάει, το βράδυ, η μουσική, το φως απ'το φεγγάρι που κρύβουν τόσο όμορφα την απουσία σου, τα χέρια σου, τα λόγια.. Και λησμονείς.Αφήνεις τα τραίνα να περνάνε και περιμένεις..

A-κατάλληλο

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές...