Κέρματ-A

"Τώρα κλωτσάω φύλλα. 

Και σε περιμένω το βράδυ. 

Θα ξανάρθεις με τη Σμύρνη σου καμένη 

και θα ξαναπροσφυγέψεις μπροστά από τον καθρέφτη,
χτενίζοντας την κάπνα από τα μαλλιά σου.
Ξέρεις τι θα 'θελα να σου πω? 

Πως ό,τι σου αρέσει, 

ό,τι αγαπάς, 

θα μπορούσα να είμαι 

εγώ.
Απλά,
δεν πρόλαβα να γίνω.....

Πως όσα σου έχουν πει διάφοροι

ότι μπορούν να κάνουν για σένα, 

τα μπορώ κι εγώ. 

Απλά 

δεν τα σκέφτηκα πρώτος.

 Πως όποτε με περίμενες κι αργούσα,

κλωτσούσα φύλλα. 

Και σ'αγαπούσα, ξερά και κίτρινα..."