Άσε την βεβαιότητα και πέσε χωρίς αλεξίπτωτο.
Σίγουρος είναι μόνο ο θάνατος,
αλλά αν δεν πεθάνεις έστω μια φορά από αγάπη,
ανυπομονησία, αβεβαιότητα, θυμό, έρωτα, νοσταλγία...
τι νόημα έχει ένας συμβατικός θάνατος μου λες ;
Μην αναρωτιέσαι...
αν έχεις πεθάνει έτσι έστω και μια φορά,
δεν το σκέφτεσαι..πηδάς.
Χίλιοι τέτοιοι θάνατοι για μια ζωή.
Σίγουρος είναι μόνο ο θάνατος,
αλλά αν δεν πεθάνεις έστω μια φορά από αγάπη,
ανυπομονησία, αβεβαιότητα, θυμό, έρωτα, νοσταλγία...
τι νόημα έχει ένας συμβατικός θάνατος μου λες ;
Μην αναρωτιέσαι...
αν έχεις πεθάνει έτσι έστω και μια φορά,
δεν το σκέφτεσαι..πηδάς.
Χίλιοι τέτοιοι θάνατοι για μια ζωή.
καμιά φορά νομίζω πως η ζωή φτιάχτηκε για να ζει τέτοιους θανάτους...η φωτογραφία τα λέει καλύτερα!καλό σου βράδυ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτο το πώς τόσες λίγες λέξεις μπορούν να φέρουν πίσω αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτο και το πόσα "ίσως" με κάνουν να ξεχνώ το αλεξίπτωτό μου. Ξανά και ξανά και ξανά.
Υπέροχη ανάρτηση, ευχαριστώ.