Στα βράδια της Αττικής κάθε Τετάρτη έχει πανσέληνο. Οι πικροδάφνες λούζονται από το φως της και από τα ηχεία του σταθμού ακούγεται μελωδία πιάνου..Είναι τόσο περίεργη η αίσθηση που νομίζεις πως δεν είσαι στην Αθήνα, δεν ζεις αυτή την εποχή.. Και είναι αυτή η γλυκιά ζέστη σε συνδυασμό με το ελαφρύ ιδρωμένο αεράκι που φυσάει, το βράδυ, η μουσική, το φως απ'το φεγγάρι που κρύβουν τόσο όμορφα την απουσία σου, τα χέρια σου, τα λόγια.. Και λησμονείς.Αφήνεις τα τραίνα να περνάνε και περιμένεις..
...κάθε βράδυ έχει πανσέληνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήαρκεί να είσαι στο όνειρο κάποιου άλλου...
μ' "έλουσε" με τρυφερότητα η ανάρτησή σου!