Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Και πέφτει βροχή σαν μουσική...

Το ξάφνιασμα γίνεται απορία..Η απορία γεμίζει ερωτηματικά...Τα ερωτηματικά γίνονται τελείες όταν δεν βρίσκουν απαντήσεις...
Οι τελείες μεταμορφώνονται με ρυθμούς που ξαφνιάζουν..σε θυμό..σε χαμόγελα..ναι..χαμόγελα απο αυτά που λένε στον εαυτό σου "μα καλά...που έμπλεξες πάλι??"
Η ανεπιτήδευτη αδιαφορία διαδέχεται την απογοήτευση..
Και μετά είναι που η απουσία γίνεται συνήθεια μιας παρουσίας που δεν υπήρξε ποτέ..Και όλα αρχίζουν ξανά απο την αρχή με όμορφη διάθεση γι'αυτό που πρόκειται να έρθει..Κλείνει ο κύκλος και ένας άλλος είναι έτοιμος να ανοίξει..και χαμόγελας..χωρίς συγκατάβαση,χωρίς τελείες,απορίες,ερωτηματικά.
Παρακαλώ το πρωί μαζί με τον γαλλικό καφέ να υπάρχει και το κουλουράκι :-)

1 σχόλιο:

  1. Θα περάσει μα φεύγοντας θα αφήσει τα σημάδια του.. Άλλωτε είναι μικρές χαρακίες που μετά από λίγο καιρό αναρωτιέσαι πως τις απέκτησες, και άλλωτε αφήνει ουλές που με το άγγιγμα της σκέψης και μόνο πονάς...
    Θα περάσει, θα έρθει ο επόμενος για να αναμετρηθούν σε μια - όχι και τόσο - δίκαια μάχη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή