Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Silence

Να αγαπάς,

να αισθάνεσαι,

να νιώθεις,

να είσαι αυθόρμητος,

να γελάς μέχρι δακρύων,

να κλαις μέχρι τα δάκρυα να γίνονται δάκρυα ελπίδας,

να είσαι ευαίσθητος,

να κοιτάς πάντα τα σύννεφα,

να βλέπεις πάντα τις λακκούβες και καμιά φορά να πέφτεις με φόρα μέσα τους.


Να ζεις...

και να ξέρεις πως μια αγκαλιά είναι πάντα για εσένα ανοιχτή.



Πάντα.



Χωρίς να έχει τίποτα σημασία.

Χωρίς να υπάρχει πριν.


Λένα πως είναι γρουσουζιά να σου εύχονται νωρίτερα απο τα γενέθλιά σου.Όχι όμως όταν σήμερα είναι η γιορτή σου.

Όταν μιλάς για αγάπη,για εκείνη που κάθε φωνήεν και σύμφωνο σε γεμίζει και η φωνή σου επιστρέφει μονάχη της,αυτό μπορεί να θεωρηθεί γρουσουζιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου